Σήμερα, οι άνθρωποι είμαστε, περισσότερο ή λιγότερο
συνειδητά, θύματα μιας κατάστασης. Η συνειδητοποίηση αυτού του πράγματος δεν μας
βοηθά, ισως, να σπάσουμε τα δεσμά μας. Στην καλύτερη περίπτωση να μας προσφέρει
την απόλαυση μιας προσωρινής «εκδίκησης» σαν μια παρηγοριά.
Κοιτώντας στο πρόσφατο παρελθόν, δύσκολα θα διακρίνουμε τόση
υποδούλωση του ανθρώπου από συνανθρώπους του, παρ’ όλο που η πρόοδος έχει κάνει
τεράστια άλματα προς τα εμπρός(;) κι έχουμε συνειδητοποιήσει, όσο ποτέ άλλοτε,
ότι η λογική απελευθερώνει τον άνθρωπο.
Όμως, όπως αποδεικνύεται από την κατάσταση που βιώνουμε αυτά
τα χρόνια (όχι μόνο εμείς ως χώρα) , στις σημερινές δημοκρατίες(;) διεξάγεται
αγώνας για το ποιος θα κατακτήσει την κυριαρχία του ανθρώπινου πνεύματος και της πραγματικής ελευθερίας του πολίτη.
Έχουν δημιουργηθεί λοιπόν, ισχυρές επιτελικές ομάδες, που
εργάζονται νυχθημερόν προς αυτόν τον σκοπό, επειδή υπάρχουν πολλοί εύκολοι
στόχοι, δηλαδή, οι άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν
επειδή το μυαλό τους δουλεύει ανεπαρκώς ή λανθασμένα, διότι το μικροσυμφέρον τους υπερβαίνει του όλου
συμφέροντος . Αυτοί βέβαια, είναι ο εύκολος στόχος, όπως είπαμε. Ο δύσκολος
στόχος είναι οι άλλοι, οι σκεπτόμενοι, οι λογικοί.
Και γι αυτούς όμως, υπάρχουν στρατηγικές, οι οποίες
σιγά-σιγά, γλυκά-γλυκά τους παρασύρουν χωρίς να μπορούν εύκολα να το
διακρίνουν, σε ατραπούς που οι επιτελείς επιθυμούν. Χρησιμοποιώντας - αν χρειαστεί πέραν της τεχνολογίας - ανθρώπους , πρακτικές και θεσμούς υπεράνω
πάσης υποψίας.
Ο καθένας αν κοιτάξει γύρω του θα διακρίνει εύκολα τέτοια
πρόσωπα και τέτοιες καταστάσεις.
Όλα αυτά όμως, έχουν
κλονίσει την εμπιστοσύνη των λαών προς πάσης φύσεως ηγέτες. Ο άνθρωπος δεν
ξέρει πια που να κοιτάξει, που να στηριχτεί….
Αθανάσιος Μασλαρινός,
Περιφερειακός Σύμβουλος Σερρών (δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα CITIZEN των Σερρών και ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ της Πτολεμαϊδας)
